In een tijd waarin meertaligheid steeds vaker voorkomt in ons kleine landje Nederland, doen zich soms onverwachte uitdagingen voor, vooral binnen families.
Zo ook in het verhaal van Linda, wiens gezinsleven ingrijpend is veranderd sinds haar broer een relatie kreeg met een Amerikaanse vrouw. De voertaal binnen de familie is hierdoor verschoven naar het Engels, iets waar Linda moeite mee heeft.
“Ik wil geen Engels praten,” zegt zij gefrustreerd. “Ik vind het vervelend dat wij ons allemaal moeten aanpassen aan haar.”
Drie jaar geleden verhuisde Christine, een expat uit New York, naar Nederland. Ze werkt voor een groot internationaal bedrijf en ontmoette daar Jonas, Linda’s broer.
“In het begin was ik blij voor hem,” vertelt Linda. “Hij was al een tijd alleen en verdiende iemand bijzonders. Christine is aardig, maar haar inzet om zich aan te passen en te integreren is beperkt.”
De eerste echte uitdagingen ontstonden toen Jonas zijn vriendin meenam naar familiediners. “Vanaf dat moment moesten we allemaal Engels spreken. Mijn ouders en ik zijn niet vloeiend in Engels, wat vaak voor spanningen zorgde, vooral bij diepgaande gesprekken.”
Linda had verwacht dat Christine snel Nederlands zou oppikken, zeker gezien haar intelligentie en het feit dat ze al drie jaar in Nederland woont en werkt.
“Maar na al die tijd spreekt ze nauwelijks Nederlands. Het enige wat ze kan zeggen is ‘proost’, en zelfs dat klinkt verkeerd.” Voor Linda en haar familie zijn de maandelijkse etentjes een belangrijk moment.
“Deze bijeenkomsten zijn echt essentieel voor ons. Maar door de taalbarrière voelen we ons minder op ons gemak. Onze spontaniteit en humor worden beperkt,” legt zij uit.
Ook Linda’s moeder heeft moeite met de situatie. Haar gebrekkige Engels zorgde tijdens een recente bijeenkomst voor spanningen, toen ze in het Nederlands begon te praten. Jonas beschuldigde haar van ongastvrijheid, wat resulteerde in een ongemakkelijke sfeer aan tafel.
Christine’s reden om geen Nederlands te leren? Ze blijft voorlopig in Nederland. Voor Linda is dit erg frustrerend: “Iedereen past zich aan haar aan, maar zij doet geen enkele moeite om onze taal te leren.”
Linda maakt zich zorgen over de toekomst, vooral met het oog op mogelijke kinderen. “Hoe moet dat gaan als ze kinderen krijgen? Als een van de ouders geen Nederlands spreekt, lijkt me dat niet ideaal.”
