Het krijgen van een kindje is toch wel het mooiste moment in een mensenleven. De 44 jarige Louise is ook moeder maar enorm teleurgesteld.
Louise en haar man hebben allebei een universitaire studie gedaan. De twee hoopten dan ook dan hun kind ook in hun voetsporen zou treden.
In gesprek met het online magazine JMOuders vertelt Louise over het moment dat zij haar man Paul voor het eerste leerde kennen. Tijdens het tweede jaar van hun studie sloeg de vonk over.
”De eerste elf jaar van ons samenzijn was volledig gericht op studeren en carriere maken. Maar op een gegeven moment wilden we een gezin starten.”
”Ik had het er met Paul over. Een kind zou voldoende zijn en dan het liefst een jongetje. Dat was onze grote wens. Als het een meisje zou worden, zouden we dat niet zo leuk vinden.”
Zoon Guus zegt in de eerste drie jaren van zijn leven niets, daarna kwam het langzaam op gang. ”We wisten niet of dat heel normaal was, of juist niet.”
”Een lerares op de basisschool wees ons erop dat hij maar weinig zei. En wat hij zei was onverstaanbaar. Toen was ik eigenlijk al een beetje teleurgesteld. We hebben toen een logopediste ingeschakeld zodat zijn spraak gestimuleerd zou worden.”
”Het enige dat hij goed kon, was gymmen. Dan hoefde hij niet met leren bezig te zijn en kon hij al zijn energie kwijt.”
”Mijn man en ik zagen het al aankomen, maar aan het eind van de basisschool kreeg hij een VMBO-kader advies. Het kwam heel hard binnen.”
”Mijn man is trots op hem en staat volledig achter hem. Maar ik, ik ben teleurgesteld dat mijn zoon dom is. Ik had gewoon een slim mannetje verwacht.”
‘‘Ik schaam me ervoor. Als mensen vragen wat mijn zoon doet voor opleiding, dan lieg ik en zeg ik dat hij op het gymnasium zit. het is moeilijk om eerlijk te zijn.’‘
‘‘Wel zie ik dat Guus ontzettend gelukkig is. Hij zit nu in de tweede en haalt zesjes op zijn rapport. Hij wil heel graag aan de slag met auto’s. Monteur worden is zijn passie.”
