In een wereld waarin familie vaak het fundament van ons leven vormt, ervaart Corrie (72) een bitterzoet gemis. Hoewel ze haar kleinkinderen dolgraag vaker zou zien, moet ze zich tevredenstellen met slechts één ontmoeting per jaar.
Dit is te wijten aan de fysieke afstand tussen haar en haar dochter Marieke, en Corrie’s eigen gezondheidsproblemen, die lange reizen moeilijk maken. Haar verhaal is er een van gemis, verlangen en de realiteit van ouder worden.
Corrie woont in een rustig, pittoresk dorpje in Nederland, terwijl haar dochter ver weg in een drukke stad woont. “Ik zou zo graag vaker naar mijn kleinkinderen willen gaan,” vertelt Corrie.
“Maar de reis is te zwaar voor me en met mijn gezondheid kan ik niet zomaar op en neer reizen.” Het beperkte contact betekent dat Corrie haar kleinkinderen maar één keer per jaar ziet.
Deze ontmoetingen zijn kostbaar, maar de vreugde wordt vaak overschaduwd door de wetenschap dat de tijd samen altijd te kort is. “Als we samen zijn, is het altijd zo bijzonder,” zegt ze. “Maar die momenten zijn ook altijd veel te kort.”
Gezondheidsproblemen zoals gewrichtspijn maken lange afstanden voor Corrie moeilijk. “De reis naar de stad is een hele onderneming voor mij,” legt ze uit.
“Het is niet alleen de lange rit, maar ook de vermoeidheid en de pijn die me na zo’n lange reis achtervolgen.” Hoewel Marieke begrip heeft voor de situatie van haar moeder, is haar eigen leven vol verplichtingen.
“We hebben het vaak over hoe we elkaar vaker kunnen zien,” zegt Marieke. “Maar met mijn werk en het leven hier, is het niet altijd eenvoudig om naar mijn moeder toe te gaan.”
Toen het idee van meer bezoeken ter sprake kwam, suggereerde Marieke dat haar moeder dichterbij zou kunnen verhuizen. Deze opmerking raakte Corrie diep en benadrukte de kloof die door hun verschillende levensstijlen is ontstaan.
De afstand weegt zwaar op Corrie, vooral het gemis van haar kleinkinderen. “Elke keer als ik hen zie, voel ik een golf van liefde, maar ook gemis,” deelt ze. “Het is hartverwarmend ze te zien opgroeien, maar pijnlijk dat het zo zeldzaam is.”
Veel grootouders herkennen dit verlangen naar meer contact, en hoewel verhuizen een optie zou kunnen zijn, zijn er ook andere manieren om de band te versterken.
Videobellen biedt bijvoorbeeld een moderne oplossing om verbonden te blijven. “We proberen regelmatig te videobellen,” vertelt Corrie. “Het is niet hetzelfde als een knuffel of een gezamenlijke maaltijd, maar het helpt om verbonden te blijven.”
Daarnaast kunnen brieven en e-mails helpen de kloof te overbruggen. “Elke brief die ik ontvang van mijn kleinkinderen is een schat aan vreugde voor mij,” zegt Corrie met een glimlach. Hoewel deze gebaren de fysieke afstand niet volledig kunnen vervangen, houden ze de familiebanden sterk.
