WhatsApp Image 2025 05 04 at 145329jpg

Andre Hazes neemt opvallend groot besluit na breuk: Bewuste keuze of toeval?

Door /
BN'ers

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Nu de relatie tussen André Hazes en Monique Westenberg definitief tot het verleden behoort, lijkt er meer te veranderen in het leven van de zanger.

Volgens de website BekendeBuren heeft Dre zijn appartement in Vinkeveen in de verkoop gezet, met een vraagprijs van 595.000 euro.

Of deze beslissing direct te maken heeft met het beëindigen van zijn relatie is niet duidelijk, maar opvallend is het wel.

Extra bijzonder is dat zijn moeder, Rachel Hazes, ook een woning bezit in hetzelfde appartementencomplex. Zou het een bewuste stap zijn om afstand te nemen?

Dre kocht het appartement in 2015 voor een bedrag van 300.000 euro. Destijds betaalde hij het pand volledig uit eigen middelen, zonder hypotheek.

Dat geld kwam uit de erfenis van zijn vader, volkszanger André Hazes. Als het appartement voor de huidige vraagprijs wordt verkocht, betekent dat een winst van bijna drie ton.

Het appartement biedt flink wat luxe voor de prijs. Gelegen op de begane grond, direct aan het water, met een eigen aanlegsteiger: het is een droomplek voor liefhebbers van varen of rust aan de Vinkeveense Plassen.

Binnen is het comfortabel wonen met een woonoppervlak van 77 vierkante meter, een ruime woonkamer met open keuken, één slaapkamer en een badkamer.

Vanuit de keuken loop je zo het zonnige terras op, met uitzicht over het water. Kortom als je hier woont heb je altijd dat vakantiegevoel.

Of de verkoop deel uitmaakt van een nieuw hoofdstuk in Dre’s leven, moet nog blijken. Maar duidelijk is dat hij flinke stappen zet na een bewogen periode.

CategorieBN’ers Tagsandre hazes verkoop woning

Andre Hazes neemt opvallend groot besluit na breuk: Bewuste keuze of toeval? Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 03 at 170341jpg

Nassim boos op woningbouwvereniging: ‘Ze zien mij verdorie als een nummer en niet als mens’

Door /
Algemeen

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Nassim zit op een bankje in in het park. Hij kijkt naar zijn telefoon, waar hij net weer een e-mail heeft gekregen over een woning. “Positie 265. Weer niet”, mompelt hij tegen zichzelf.

Het is alweer de zoveelste keer dat hij zo’n melding krijgt. De teleurstelling is groot, maar hij heeft zich eraan aangepast.

“Het is moeilijk om een woning te vinden, zeker als je inkomen niet heel hoog is,” denkt hij. “Ik reageer op woningen van de woningbouwvereniging, maar ik beland altijd op een veel te hoge positie.”

Sinds de scheiding, enkele maanden geleden, woont Nassim tijdelijk bij zijn ouders. Hij is 34 jaar en al sinds zijn 24ste niet meer thuis geweest.

“Bij je ouders wonen is wel even wennen,” zegt hij, terwijl hij met zijn handen door zijn haar strijkt. “Maar ja, het is even niet anders. Ik moet doorzetten.”

Nassim werkt fulltime in een kaasfabriek in een naburig dorp. Het werk is zwaar, maar hij houdt van de routine.

Het salaris is niet bijzonder hoog, maar hij kan ermee rondkomen. Toch maakt de situatie hem bezorgd. Zijn kinderen, een jongen van 3 en een meisje van 4, wonen bij hun moeder.

Hij ziet ze elke week, maar het is niet hetzelfde als wanneer ze dagelijks bij hem zouden zijn. “Ik wil dat ze een goede plek hebben, met genoeg ruimte voor hen allebei,” zegt Mehmet terwijl hij nadenkt over de toekomst.

“Ik hoef geen groot huis, maar het zou wel fijn zijn als ze allebei hun eigen slaapkamer hebben.” Hij heeft geprobeerd urgentie aan te vragen voor een woning, maar zijn verzoek werd afgewezen.

“Ze gaven geen urgentie omdat mijn situatie niet als zwaar genoeg wordt gezien,” zegt hij boos. “Het is schandalig dat ze een vader van twee jonge kinderen geen urgentie geven. Hoe kan dat?”

De gedachte dat hij nog heel lang moet wachten op een woning maakt hem moedeloos. Hij heeft geen idee hoe lang het nog gaat duren.

“Soms voel ik me machteloos,” zegt hij, terwijl hij zijn handen in zijn zakken steekt. “Ik probeer te blijven hopen, maar het is moeilijk als je ziet hoe lang je op een woning moet wachten.”

Toch probeert Nassim zich niet te veel te laten raken door de situatie. Hij heeft de verantwoordelijkheid voor zijn kinderen altijd serieus genomen en blijft hard werken.

“Ze verdienen een goede toekomst,” zegt hij vastberaden. “Ik ga blijven zoeken, ook al is het moeilijk. Ik geef niet op.”

Ondanks de tegenslagen blijft Nassim geloven in de mogelijkheid van verandering en dus uiteindelijk een plekje voor zichzelf en zijn kinderen. 

“Ik weet dat het niet makkelijk is, maar ik wil mijn kinderen een goede plek geven, een thuis waar ze zich veilig en gelukkig voelen. Daar blijf ik voor vechten.”

CategorieAlgemeen Tagsurgentie woning

Nassim boos op woningbouwvereniging: ‘Ze zien mij verdorie als een nummer en niet als mens’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 04 25 at 092403 1jpg

Aisha teleurgesteld in toegewezen huis: ‘Voor ons zijn deze dingen gewoon noodzakelijk!’

Door /
Algemeen

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Aisha is een trotse moeder van drie zonen en gelukkig getrouwd. Vier jaar geleden vluchtte zij met haar gezin uit Syrië naar Nederland, op zoek naar veiligheid en een betere toekomst.

De afgelopen jaren brachten ze door in een asielzoekerscentrum, een periode die niet makkelijk was. Maar na veel wachten, gesprekken en papierwerk kwam er eindelijk goed nieuws: ze mogen in Nederland blijven.

Twee weken geleden kreeg het gezin de sleutels van hun nieuwe woning. Het is een appartement op de vijfde verdieping van een flatgebouw. 

“Ik ben dankbaar dat we hier mogen wonen, in een veilig land,” zegt Aisha. “Maar eerlijk gezegd is dit niet wat ik voor ogen had.”

Toen ze hoorde dat ze een woning kregen toegewezen, hadden ze gehoopt op een huis met meer ruimte. 

“De woonkamer is mooi, dat wel,” geeft ze toe. “Maar ik wil minstens drie slaapkamers en een tuin.” Hun drie zoons moeten nu samen een kamer delen, iets waar zij zich zorgen over maakt. 

“Kinderen hebben hun eigen ruimte nodig, vooral als ze ouder worden.” Wat haar ook tegenvalt, is de ligging van het appartement. 

“We wonen op vijf hoog, zonder lift. Dat is al een probleem op zich,” legt ze uit. “Maar wat ik echt vervelend vind, is dat we eerst door het trappenhuis moeten en dan nog een lange galerij over voordat we bij onze voordeur zijn.” 

Ze schudt haar hoofd. “Als ik boodschappen heb gedaan, wil ik maximaal tien stappen zetten tot mijn voordeur. Dit is veel te ver.”

Het grootste gemis voor haar gezin is echter een tuin. “Ik vind het belangrijk dat mijn zonen een plek hebben om buiten te spelen,” zegt ze. 

“In Syrië hadden we een huis met een tuin. Ik snap dat de situatie hier anders is, maar ik had gehoopt dat we iets met een buitenruimte zouden krijgen.”

Ondanks haar teleurstelling weet ze dat ze weinig keus hebben. “We moeten het hiermee doen,” zegt ze nuchter. “Misschien kunnen we in de toekomst verhuizen naar een woning die beter bij ons past.”

Zij wil niet ondankbaar klinken, maar de overstap van een opvanglocatie naar deze flat voelt niet zoals ze had gehoopt.

Toch blijft Aisha positief over haar toekomst in Nederland. “Het belangrijkste is dat mijn gezin veilig is,” zegt ze. 

“We kunnen hier een nieuw leven opbouwen. En wie weet, misschien komt er ooit een betere woning op ons pad.”

CategorieAlgemeen Tagsstatushouder woning

Aisha teleurgesteld in toegewezen huis: ‘Voor ons zijn deze dingen gewoon noodzakelijk!’ Lees meer »

Scroll naar boven